Johimbina to naturalnie występujący związek, który może być pomocny w leczeniu zaburzeń erekcji. Impotencja to choroba, która dotyka głównie mężczyzn w wieku powyżej 50 lat, ale może wystąpić u mężczyzn w każdym wieku. Co musisz wiedzieć o johimbinie, czy jest naprawdę skuteczna?
1. Co to jest johimbina?
Johimbina to alkaloid pozyskiwany głównie z kory lub liści Pausinystalia yohimbe i Corynanthe yohimbe, rośliny rosnącej w Afryce (głównie Kamerunie), zwanej drzewem miłości lub Potężnym.
On le trouve également dans l'écorce de l'arbre niando d'Afrique de l'Ouest ( Alchornea floribunda ), divers types de racines ( Rauwolfia serpentina, Rauwolfia volkensii ), le quebracho blanc (Aspidosperma quebrachoblanco ) et Mitragyna stipulose poussant en Amérique du Sud. Występuje również w korze zachodnioafrykańskiego drzewa niando ( Alchornea floribunda ), różnych typach korzeni ( Rauwolfia serpentina, Rauwolfia volkensii), białym quebracho (Aspidosperma quebrachoblanco ) i Mitragyna stipulose rosnącym w Ameryce od południa.
W czystej postaci tworzy kryształy w kształcie igieł. Johimbina jest rozpuszczalna w alkoholu, chloroformie i eterze, ale nie rozpuszcza się w wodzie. Od wieków środek ten był używany jako afrodyzjak, początkowo był używany na weselach i rytualnych orgiach, pozwalał też wodzom wiosek udowodnić swoją męskość.
Nazwa johimbina jest używana od 1896 roku, kiedy to nadał ją niemiecki badacz Spiegl. Kora P. yohimbe zawiera około 6% alkaloidów, w tym 10-15% johimbiny. Pierwszy syntetyczny odpowiednik tego alkaloidu powstał w latach 50. XX wieku.
W związku z dużym zainteresowaniem johimbiną na rynku pojawiają się preparaty zawierające „podrabiany” składnik. W preparatach handlowych występuje jako chlorowodorek johimbiny.
2.właściwości johimbiny
Johimbina jest związkiem policyklicznym z motywem tryptaminy w swojej strukturze. Substancja ta jest antagonistą presynaptycznych receptorów adrenergicznych α-2. Ten związek powoduje:
– zwiększony poziom noradrenaliny (zwiększone wydzielanie w układzie współczulnym), – zwiększone wydzielanie epinefryny przez nadnercza, – rozkurcz i rozszerzenie naczyń krwionośnych (działanie wazopresyjne).
Alkaloid stymuluje ośrodek erekcji w rdzeniu kręgowym, co powoduje wyprostowanie penisa i ośrodek wytrysku, przyspieszając i poprawiając wytrysk nasienia. Zażywanie kropli na 30-45 minut przed stosunkiem powoduje zwiększony napływ krwi do penisa, a tym samym erekcję.
Dzięki temu johimbina ułatwia współżycie seksualne.U niektórych osób dodatkowo poprawia nastrój, pojawia się radość i zwiększa libido.
Odnotowano również uczulenie skóry na bodźce dotykowe, które poprawiłoby percepcję doznań seksualnych. Działanie johimbiny utrzymuje się od dwóch do czterech godzin.
3. Johimbina w leczeniu impotencji
Środek ten jest testowany w badaniach klinicznych jako potencjalny lek. W badaniu z 1997 roku podawano 30 mg johimbiny przez 4 tygodnie zdrowym mężczyznom i mężczyznom z zaburzeniami erekcji.
W pierwszej grupie środek nie działał, natomiast w drugiej grupie zaobserwowano niewielką poprawę. Podobne badanie przeprowadzono rok później, stosując wyższą dawkę alkaloidu (100 mg). W tym przypadku poprawę sprawności seksualnej zaobserwowano u 86% pacjentów z zaburzeniami erekcji w wywiadzie.
Badanie z 2007 roku przeprowadzone w Klinice Urologii i Nefrologii w Londynie również potwierdza skuteczność johimbiny jako preparatu w leczeniu zaburzeń i dysfunkcji seksualnych.
W badaniu wzięło udział 29 pacjentów, z których każdy otrzymał 20 mg alkaloidu, mężczyźni mogli zwiększyć dawkę preparatu w domu. Wśród badanych mężczyzn 19 osiągnęło orgazm, 2 zostało ojcami, a 3 uznano za wyleczonych. Niektóre badania pokazują, że johimbina powoduje potrójny wzrost erekcji i orgazmu.
4.Wskazania do stosowania johimbiny
Preparaty zawierające johimbinę polecane są mężczyznom z zaburzeniami erekcji o charakterze psychogennym (psychogenna impotencja), a także wywołanymi przez leki przeciwdepresyjne (wenlafaksyna, swoiste inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny).
Dodatkowymi wskazaniami do stosowania johimbiny są: zaburzenia wytrysku oraz źle odczuwane orgazmy. Johimbina nie działa przy całkowitej organicznej impotencji. Johimbinę można również stosować u kobiet z obniżonym czuciem pochwowym.
5. Dawkowanie johimbiny
Badania nie dały jednoznacznej odpowiedzi, jaką dawkę można uznać za bezpieczną i co spowoduje skutki uboczne. W badaniach klinicznych johimbinę stosowano w ilości 20-100 mg, a częściej 50 mg dziennie, takie stosowanie johimbiny nie powodowało żadnych skutków ubocznych.
Wiele preparatów mających na celu wzmocnienie efektu zawiera mniej niż 10 mg chlorku johimbiny, co nie powinno prowadzić do zagrażających życiu powikłań. W leczeniu impotencji lekarze zalecają jednak stosowanie około 18 mg johimbiny w trzech dawkach podzielonych.
6. Skutki uboczne johimbiny
Stosowanie johimbiny wymaga ostrożności, musi być przepisane przez lekarza i może mieć wiele skutków ubocznych. Skutki uboczne johimbiny obejmują:
– silne pobudzenie psychoruchowe, – lęk, – drażliwość, – drżenie mięśni, – podwyższone ciśnienie krwi, – uczucie kołatania serca – bóle głowy – zawroty głowy – zaczerwienienie skóry – pocenie się – wielomocz – nudności i wymioty.
Dodatkowo johimbina powoduje rozszerzone źrenice, a przy wyższych dawkach halucynacje. Najczęściej powyższe objawy pojawiały się podczas spożywania produktów zawierających tyraminę (sery pleśniowe), leki przeciwkaszlowe oraz środki zawierające fenylopropanolaminę.